Zoals de naam wordt gespeld op de cd hoes (Dogon) schept nogal wat verwarring, het is de naam van een volk in Mali, ik vermoed dat de juiste spelling van de naam van dit trio DogOn is. Zelf noemen ze hun muziek groove-jazz, tja what’s in a name, met de geijkte jazzmuziek heeft de muziek van dit gitaar gestuurde trio weinig van doen, het klinkt bij tijd en wijlen meer als rock muziek. The Ventures op 2000 volt en ook uitbarstingen à la Hendrix zoals in “Carbon Chauvinist”. Elektronica en jaren ’70 psychedelische rock geluiden zijn te horen in het nummer “Hidden Room”, je moet er van houden, mij zei die muziek toen ook al niks en waarom die zaken nog eens dunnetjes overdoen.

Een nummer als “Shutter Cutter” bevalt mij beter met zijn gedreven beat en snorkende elektrische funk bas. Nee my cup of tea is het allemaal niet, in “Phone Breaker” zitten een paar vette blueslicks maar een geconstrueerd verhaal wordt er niet mee verteld. Gitaristen als John Scofield, Bill Frisell, James “Blood” Ulmer en op een ander vlak Danny Gatton beluister ik graag evenals de blues helden maar deze muziek van de heren Eric Hunziker (el. Gitaar), Thomas Tavano (el. basgitaar) en Tobias Munzicker (drums) gaat aan mij voorbij en is af en toe net zo zweverig als de afbeelding op de cd hoes van een astronaut met gitaar in een buitenaards (?) landschap. Voor zover ik het kon nagaan is dit het tweede album van dit powertrio uit Zwitserland.

Jan van Leersum.